PRZEBIEG WIECZERZY WIGILIJNEJ

PRZEBIEG WIECZERZY WIGILIJNEJ

(zaczerpnięto z: ks. Józef Wysocki, Rytuał rodzinny)

1. W mieszkaniu: wcześniej ubieramy choinkę (najlepiej w Wigilię) ustawiamy żłóbek z Dzieciątkiem Jezus, stół nakrywamy białym obrusem, przyozdabiamy stół zielonym igliwiem i świeczkami, pod obrusem umieszczamy siano, na stole kładziemy Pismo święte, opłatek i stawiamy dużą świecę na środku, jedno nakrycie więcej

(dla utrzymania charakteru religijnego Wieczerzy nie oglądamy telewizji i nie słuchamy radia),

2. O stosownej porze rodzina gromadzi się, aby rozpocząć wieczerzę wigilijną,

3. Błogosławieństwo choinki:

Ojciec: Oto najcenniejsze drzewo w pośrodku raju.

Wszyscy: Na którym Jezus Chrystus przez śmierć swoją zwyciężył śmierć wszystkich.

Czytanie z Księgi Rodzaju (Rdz 1, 11-12)

Ojciec:

Módlmy się. Panie Jezu Chryste, który umierając na drzewie krzyża przezwyciężyłeś śmierć grzechu, jaką spowodowało spożycie owocu z drzewa zakazanego, prosimy Cię, udziel nam obfitych łask płynących z Twego Narodzenia tak, abyśmy w życiu naszym byli żywymi latoroślami Ciebie, dobrego i wiecznie zielonego krzewu winnego i Twoją mocą mogli przynosić owoce dobrych czynów zasługujących na życie wieczne. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

Wszyscy: Amen.

Ojciec kropi udekorowaną choinkę wodą święconą, wszyscy śpiewają kolędę.

4. Najstarsza osoba, ojciec lub matka rozpoczyna wieczerzę znakiem Krzyża świętego

Ojciec: W Imię Ojca, Syna i Ducha Świętego

Wszyscy: Amen

i zapala dużą świecę (która symbolizuje Jezusa Chrystusa) i mówi:

Ojciec: Światło Chrystusa

Wszyscy: Bogu niech będą dzięki,

5. Wprowadzenie prowadzącego w atmosferę wieczerzy wigilijnej,

6. Ktoś z obecnych (najlepiej jedno z dzieci) odczytuje z Ewangelii św. Łukasza (Łk 2, 1-20) opis narodzenia Jezusa Chrystusa (czytanie Ewangelii powinno odbyć się z Księgi Pisma świętego),

Czytanie z Ewangelii św. Łukasza.

W tym czasie wyszło zarządzenie cesarza Augusta, aby spisać mieszkańców całej ziemi.

Pierwszy ten spis odbył się za urzędowania Kwiryniusza w Syrii. Szli więc wszyscy do spisu, każdy do swego miasta. Poszedł również Józef z galilejskiego miasta Nazaret do Judei, do miasta Dawidowego, które nazywa się Betlejem, ponieważ pochodził z domu i z rodu Dawida, aby zapisano go razem z żoną Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla niej czas rozwiązania. I powiła syna pierworodnego, i owinęła w pieluszki, i położyła w żłobie, ponieważ nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tejże okolicy pasterze pełnili straż nocą i czuwali nad swoim stadem. Wtedy anioł Pański stanął przy nich. I ogarnęła ich jasność Pana, i bardzo się przestraszyli. Anioł zaś powiedział do nich: – Nie bójcie się, bo zwiastuję wam wielką radość, która będzie udziałem całego ludu. Dziś w mieście Dawidowym narodził się wam Zbawiciel, który jest Mesjaszem, Panem. A to znak dla was: Znajdziecie dziecko owinięte w pieluszki i położone w żłobie. Nagle przy aniele zjawił się tłum wojska niebieskiego, który wielbił Boga mówiąc: – Chwała Bogu na wysokości, a na ziemi pokój ludziom, których Bóg sobie upodobał. Kiedy aniołowie odeszli do nieba, pasterze mówili między sobą: – Chodźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam stało, a o czym dowiedzieliśmy się od Pana. Poszli więc spiesznie i znaleźli Maryję z Józefem i niemowlę leżące w żłobie. Kiedy to ujrzeli, zrozumieli wszystko, co im o tym dziecku powiedziano. I wszyscy, którzy usłyszeli, dziwili się temu, co pasterze im opowiedzieli. A Maryja zachowała wszystkie te wydarzenia i rozważała je w sercu. A pasterze wrócili, chwaląc i wielbiąc Boga za wszystko, co usłyszeli i ujrzeli, tak jak im było powiedziane. (Łk 2, 1-20)

7. Wprowadzenie prowadzącego w tajemnicę Bożego Narodzenia i przeżytego roku,

8. Łamanie się opłatkiem wraz ze składaniem sobie życzeń, przeprosin, podziękowań i innych oraz przekazanie sobie znaku pokoju,

9. Modlitwa na wzór modlitwy powszechnej w czasie Mszy świętej w różnych intencjach: błagalnych, dziękczynnych, przepraszających chwalebnych, także za zmarłych, którzy odeszli w ostatnim roku,

10. Modlitwa: „Ojcze nasz…”,

11. Modlitwa przed posiłkiem:

Wszyscy: Pobłogosław Panie Boże nas, pobłogosław ten posiłek, tych, którzy go przygotowali i naucz nas dzielić się chlebem i radością za wszystkimi. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen”,

12. Zasiadanie do stołu,

13. Po zakończeniu wieczerzy modlitwa dziękująca za posiłek:

Wszyscy: Dziękujemy Ci Boże za Twoje dary, które mogliśmy spożyć dzięki Twej hojności. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen,

14. Po wieczerzy wigilijnej następuje obdarowywanie się prezentami (w poczuciu łączności z Chrystusem ubogim unikamy kosztownych podarunków – wskazane są dary związane z życiem religijnym, np. Pismo święte, książka i inne),

15. Czuwanie wigilijne całej rodziny aż do „Pasterki”; śpiewanie kolęd, modlitwy, opowiadania dziadków i rodziców o wigiliach z ich dzieciństwa i inne formy czuwania przyjęte tradycyjnie w rodzinie.