PORUSZENI SŁOWEM BOŻYM – Medytacja niedzielna

NIEDZIELA MIŁOSIERDZIA BOŻEGO

OKTAWA WIELKANOCY 27.04.2014

Pierwsze czytanie: Dz 2,42-47

Psalm: Ps 118

Drugie czytanie: 1 P 1,3-9

Ewangelia: J 20,19-31

”Pan mój i Bóg mój!”.

Zmartwychwstały Jezus przychodzi do mnie z darem pokoju. Bóg obdarza mnie łaską miłosierdzia, wybawia spod władzy grzechu. Tę właśnie dobrą nowinę powinienem nieść światu. Zachęcać innych, by tak jak i ja korzystali z łask jakie niesie Chrystusowe zwycięstwo nad grzechem i śmiercią. Mam zachęcać innych, by przyszli do zmartwychwstałego i obecnego we wspólnocie Kościoła Jezusa. By otrzymali odpuszczenie grzechów. Mam mieć tę wiarę, że przebite ręce i bok Jezusa są moim osobistym źródłem ocalenia. Mam wierzyć świadectwu Kościoła, Apostołów i świadków. Mam świadczyć o wielkich dziełach Boga na jakie patrzę, jakie widzę! Mam głosić innym jak wielkich dzieła Bóg dokonuje w moim sercu .

- czy otwarłem swoje serce Jezusowi podczas minionych świąt wielkanocnych?

- czy pozwoliłem Mu wejść w ciemność grobu moich grzechów?

-a może myślę, że nic się nie wydarzyło? Że wszystkie grzechy i zło schowane głęboko, a mojemu sercu nie potrzebne uzdrowienie?

- czy pamiętam, że prawdziwa miłość wyrasta z Bożego przebaczenia moich grzechów?

- jaka jest moja wiara?

- czy wierzę, że Jezus jest Zwycięzcą?

- a może jestem przekonany, że moje grzechy i problemy przerastają moc Jezusa?

- czy dobrze korzystam z darów Ducha Świętego, danego dla odpuszczenia grzechów?

- czy formuję swoje sumienie według Bożej woli?

- czy słucham swojego sumienia i żyje zgodnie z nim?

- czy regularnie się spowiadam?

- jak wygląda moja spowiedź? Czy jest to tylko pozbywanie się grzechów czy poważna duchowa praca?

- czy troszczę się o to, by wykonywać Boża wolę?

- czy pielęgnuję swoje życie duchowe?

- czy ufam Jezusowi?

O Panie Jezu Chryste, nie widzieliśmy Cię oczyma ciała, kiedy żyłeś w ciele,

jednak wiemy, wierzymy i wyznajemy, że Ty jesteś prawdziwym Bogiem.

O Panie, prosimy Cię: niechaj nasze wyznanie wiary

zaprowadzi nas do chwały; wiara ta niech nas zachowa od drugiej śmierci;

nadzieja zaś niech będzie dla nas pociechą, kiedy musimy płakać w tak wielkim ucisku

i niech nas doprowadzi do radości wiecznych.

A po doświadczeniach tego życia, kiedy osiągniemy cel powołania niebieskiego

I zobaczymy Twoje uwielbione ciało w Bogu… niechaj również nasze ciała dostąpią chwały

od Ciebie, o Chryste, nasza Głowo

(Liturgia mozarabska)

Jak owocnie spotkać się z tym Słowem? – zajrzyj do zakładki Krąg biblijny