PORUSZENI SŁOWEM BOŻYM – Medytacja niedzielna

NIEDZIELA ŚWIĘTEJ RODZINY 29.12.2013

Pierwsze czytanie: Syr 3,2-6.12-14
Psalm: Ps 128
Drugie czytanie: Kol 3,12-21
Ewangelia: Mt 2,13-15.19-23

„Jako wybrańcy Boży, święci i umiłowani, obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość, znosząc jedni drugich i wybaczając sobie nawzajem, jeśliby miał ktoś zarzut przeciw drugiemu: jak Pan wybaczył wam, tak i wy.”

Bóg poprzez anioła interweniuje, mówi do Józefa pogrążonego we śnie, by ukazać mu więcej niż można pojąć, zrozumieć. Chroni św. Rodzinę, posyła ich do Egiptu, by uchronić przed niebezpieczeństwem jakie grozi im ze strony król Heroda. Józef natychmiast wypełnia polecenie Bożego posłańca. Dopiero śmierć okrutnego władcy pozwoliła im wrócić do ojczyzny.

Bóg czuwa i prowadzi, a św. Józef posłusznie idzie za Jego wolą. Ma on jako opiekun dać Maryi i małemu Jezusowi bezpieczeństwo oraz zapewnić przyszłość. Jego ojcostwo jest oparte wyłącznie i całkowicie na wierze. Z pomocą Ducha Świętego uwierzył on w tajemnicę poczęcia Syna Bożego w łonie swej ukochanej Maryi, uczestniczył w niepojętych wydarzeniach wypełniających starotestamentalne zapowiedzi proroków związane z narodzinami Jezusa w Betlejem. Józef doświadczał wyjątkowo bliskiego spotkania z Bogiem. Wspaniały mężczyzna o prostym i otwartym sercu. Rezygnuje z własnych planów, pomysłów by pełnić wolę Boga, stara się ją poznawać i rozumieć. Konsekwentnie posłuszny Bogu.

Rodzina to doskonała wspólnota. Postawmy jej za wzór św. Rodzinę, bo ta patrzyła na siebie nawzajem i kochała siebie nawzajem. Przede wszystkim wpatrywała się w Boga, kochała Go ponad wszystko. Pośród zwykłego szarego rodzinnego egzystowania, a nawet więcej – pełnego niebezpieczeństw, strachu o życie Jezusa – doskonale zjednoczona z Bogiem. Wiara i bezgraniczne zaufanie Bogu to fundament każdej wspólnoty rodzinnej, to przepis na wzajemną miłość i szczęście.

- jaka jest moja rodzina, jakimi wartościami się kieruje?

- czy mieszka w niej Bóg?

- czy w mojej rodzinie wspólnie się modlimy, czytamy Słowo Boże, rozmawiamy o Bożych sprawach, szukamy woli Bożej?

- czy potrafimy sobie przebaczać?

- czy jesteśmy posłuszni woli Bożej?

- czy jesteśmy dobrzy, cierpliwi i miłosierni dla siebie i innych?

- czy nasza rodzinna codzienność jest przeniknięta Bogiem?

- czy to co robimy w naszej rodzinie robimy razem z Chrystusem?

- czy inni patrząc na naszą rodzinę chwalą Ojca Niebieskiego?

- jakim jestem ojcem, matką, dzieckiem w mojej rodzinie? czy biorę za wzór św. Rodzinę?