PORUSZENI SŁOWEM BOŻYM – Medytacja niedzielna

II NIEDZIELA ADWENTU 08.12.2013

UROCZYSTOŚĆ NIEPOKALANEGO POCZĘCIA

NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY

Pierwsze czytanie: Rdz 3,9-15.20
Psalm: Ps 98
Drugie czytanie: Rz 15,4–9
Ewangelia: Łk 1,26-38

Anioł Gabriel przychodzi do Maryi z konkretną propozycją, zaproszeniem. Wszechmogący Bóg, Stwórca  i Pan Wszechświata chce, by człowiek współuczestniczył w dziele zbawienia. Wybiera Maryję, prostą dziewczynę z Nazaretu, by została matką Wcielonego Słowa – Syna Bożego. Ona to słyszy słowa Anioła i ich nie rozumie, jest zaskoczona. Rozważa. Pyta Bożego Wysłannika o sposób spełnienia się w niej tego Bożego planu. Mimo wątpliwości nie ma w niej strachu, ufa i wie, że to co się wydarzy będzie pełnym miłości i pokoju działaniem Boga. Wypowiada swoje „fiat” – „Jestem służebnicą Pana, niech mi się stanie według twego słowa.” Niepokalana, pełna łaski – będzie Matką Boga!

Patrząc na Maryję uczymy się mówić Bogu – „tak!”, ufać i wierzyć mimo wątpliwości, tu i teraz, w każdej sytuacji naszego życia -  w sprawach wielkich, poważnych oraz w zwykłej i prozaicznej codzienności.

Mówić Bogu „tak!”, to głębokie, pełne ufności szukanie Jego woli, to prawdziwa wierność Jego miłości – tu i teraz! Tu nie ma miejsca na zewnętrzną pustą pobożność czy tylko wiedzę religijną. Bóg zaprasza nas do wspólnoty z Nim, do wiary i miłości, do współpracy w przemienianiu tego świata.

- czy pytam o wolę Bożą w swoim życiu?

- czy Bóg ma wpływ na moje życie, czy pozwalam Mu się prowadzić?

- czy słucham Jego słów i przyjmuję je jako słowa skierowane do mnie?

- czy ufnie i w bojaźni przyjmuję Bożą wolę? a może buntuję się i obwiniam Boga za wszystkie moje życiowe trudności i niepowodzenia?

- czy nie uciekam przed trudami Bożej drogi?

- czy mam w sobie Boże życie? jak się o nie troszczę?

- czy zauważam cuda, jakimi Bóg w moim życiu potwierdza swoją moc i obecność?

Strażniczko dziewic przeczysta,

Bogarodzico nietknięta,

Wesele niebios i bramo

Naszej nadziei otwarta;

Gołąbko lśniąca pięknością,

Lilio wyrosła wśród cierni,

Rozkwitła różdżko lecząca

Swoim korzeniem zranionych;

Przewodnia gwiazdo rozbitków,

Wieżo przez zło nie zdobyta,

Zachowaj nas od zasadzki,

Prowadź swym światłem do celu.

Rozpraszaj błędu ciemności,

Broń przed zdradliwą mielizną,

Zbłąkanym w burz nawałnicy

Drogę ukazuj bezpieczną.

Ty jedna łaską jaśniejesz,

Wolna od grzechu praojca;

Przebiegłe węża zamiary

Zetrzyj swoimi stopami.

Niech będzie Bóg uwielbiony,

Bóg, który jeden jest w Trójcy,

Bo Ciebie, Pani, obdarzył

Łaską szczególnej świętości. Amen

(Z hymnu Jutrzni Uroczystości  Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny)