Pogrzeb

Przebieg uroczystości:

• Aby dokonać formalności związanych z pogrzebem, należy zgłosić się do kancelarii parafialnej z aktem zgonu osoby zmarłej.
• W kancelarii ustala się datę i godzinę Mszy św. żałobnej.
• Najczęściej ciało zmarłego przywozi się do kościoła na pół godziny przed Mszą św. Najbliżsi i uczestnicy pogrzebu odmawiają wówczas różaniec.
• Po zakończonej Mszy św. ciało zmarłego odprowadzane jest do samochodu – karawanu i transportowane na cmentarz komunalny.
• Kondukt pogrzebowy ustawia się przed kościołem i stąd rusza do miejsca pochowania ciała zmarłego.

Odpusty za zmarłych:

Przypominamy, że za zmarłych możemy zyskiwać odpusty, czyli darowanie wobec Boga kary doczesnej za grzechy odpuszczone już co do winy (Kodeks Prawa Kanonicznego Kan. 992).

• Odpusty otrzymuje wierny, odpowiednio przygotowany i po wypełnieniu pewnych określonych warunków, przez działanie Kościoła, który jako sługa odkupienia, autorytatywnie rozporządza i dysponuje skarbcem zadośćuczynienia Chrystusa i świętych.
• Odpust jest cząstkowy albo zupełny (Kan.993), zależnie od tego, czy uwalnia od kary doczesnej należnej za grzechy w części lub całości.
• Każdy wierny może zyskiwać odpusty albo dla siebie, albo ofiarowywać za zmarłych na sposób wstawiennictwa (Kan. 994).
• Ten tylko jest zdolny do uzyskania odpustu, kto został ochrzczony, nie jest ekskomunikowany i znajduje się w stanie łaski, przynajmniej pod koniec wypełniania przepisanych czynności (Kan.996 §1). Aby ktoś zdolny do uzyskania odpustów rzeczywiście je uzyskał, powinien mieć przynajmniej intencję zyskania odpustu oraz wypełnić w określonym czasie i we właściwy sposób nakazane czynności (Kan. 996 §2).
• Odpust można zyskać codziennie tylko jeden i tylko za siebie lub za jedną duszę zmarłego. Nie można uzyskać odpustu za kogoś żyjącego.

Odpusty zupełne, które można zyskiwać codziennie:

• Za odprawienie Adoracji Najświętszego Sakramentu przez pół godziny. Sposób Adoracji nie jest określony ani nie ma warunku, by Najświętszy Sakrament był wystawiony.
• Za pobożne czytanie Pisma świętego przez pół godziny z należytym szacunkiem dla Słowa Bożego i traktowanie tej czynności jako czytanie duchowne.
• Za odprawienie Drogi Krzyżowej pod następującymi warunkami: odprawić Drogę Krzyżową w miejscu, gdzie jest ona prawnie ustanowiona; trzeba rozmyślać Mękę Pana Jezusa (nie ma konieczności, by treścią rozmyślania były poszczególne stacje); trzeba przechodzić od jednej stacji do drugiej; jeśli Drogę Krzyżową odprawia się publicznie i trudno wszystkim obecnym przechodzić do stacji, bez wywoływania zamieszania, wystarczy, gdy do stacji przechodzi przewodniczący, a inni wierni pozostają na swoim miejscu (nie ma obowiązku powstawania i klękania przy każdej stacji); Kto w ten sposób z powodu słusznej przeszkody: choroby, podróży, zamknięcia Kościoła itp. nie może odprawić Drogi Krzyżowej według podanych warunków, zyska odpust zupełny, jeżeli przez przynajmniej pół godziny odda się pobożnemu czytaniu lub rozważaniu Męki Pana Jezusa.
• Za odmówienie cząstki Różańca (5 dziesiątków) w kościele, w kaplicy, w rodzinie, w społeczności zakonnej, w stowarzyszeniu pobożnym. Należy odmówić te 5 dziesiątków bez przerwy; do modlitwy ustnej trzeba dodać rozmyślanie odmawianych tajemnic; przy publicznym odmawianiu należy zapowiadać poszczególne tajemnice.

Odpusty cząstkowe:

• Wierny dostępuje odpustu cząstkowego, jeżeli w czasie spełniania swoich obowiązków i w trudach życia, wznosi myśl do Boga z pokorną ufnością, dodając jakiś akt strzelisty, chociażby tylko w myśli. Np. Jezu ufam Tobie! ; Boże ratuj! ; Maryjo pomóż! ; Św. Faustyno módl się za nami!
•  Wierny dostępuje odpustu cząstkowego, jeżeli powodowany motywem wiary, przyjdzie z pomocą potrzebującym współbraciom, pomagając im osobiście albo ze swoich dóbr. Są obdarzone odpustem cząstkowym wszystkie uczynki miłosierne względem duszy i ciała. Nie może być to jednak z powodu współczucia, chęci uwolnienia się od natręctwa, zdobycia uznania itp. oraz bliźni potrzebuje faktycznie pomocy.
• Wierny dostępuje odpustu cząstkowego, gdy w duchu pokuty powstrzymuje się od rzeczy godziwej a sobie przyjemnej. Warunkiem uzyskania tego odpustu jest odmówienie sobie czegoś, co jest dla danej osoby przyjemne, a co samo w sobie jest godziwe albo przynajmniej obojętne pod względem moralnym. Konieczna jest tu intencja – chęć chrześcijańskiego umartwienia się. Np. odmówienie sobie słodyczy, pokarmu, telewizji, itp.
• Wierny dostępuje odpustu cząstkowego za nawiedzenie Najświętszego Sakramentu. (krótka modlitwa w kościele)
• Wierny dostępuje odpustu cząstkowego za każdym razem gdy czyta Pismo święte mniej niż pół godziny.
• Ponadto odpust cząstkowy można zyskać za: wzbudzenie w sobie Aktów wiary, nadziei i miłości (Wierzę w Ciebie Boże żywy…; Ufam Tobie, boś Ty wierny…; Boże choć Cię nie pojmuję… ); przyjęcie Komunii Świętej Duchowej; uczenie się albo nauczanie Katechizmu; uczestnictwo w publicznie odprawianych Nowennach przed Bożym Narodzeniem, Zesłaniem Ducha Świętego, Niepokalanym Poczęciem NMP; odprawianie rozmyślania; przeżegnanie się z wymówieniem towarzyszących temu słów; odmówienie Anioł Pański a w czasie Wielkanocnym Królowo Nieba ; odmówienie Duszo Chrystusowa, Wierzę w Boga, Psalmu 129, Litanii zatwierdzonej dla całego Kościoła, Wieczny odpoczynek, Witaj Królowo, Pod Twoją obronę, O Stworzycielu Duchu przyjdź, Pomnij – modlitwa św. Bernarda.